Instruitulo Fang Dong de Chang'an?uis sufi?e grandan famon kiel talentulo, sed li estis tiel flirtema kaj malserioza, ke li kutime postsekvis galante post ekskursanta virino, kiun li renkontis surkampare.
Foje je unu tago anta?la Tago de Klaro kaj Brilo[10], kiam li hazarde promenis en?irka?urbo, li ekvidis malgrandan kale?on, garnitan per ru?a brodita kurteno, kiun sekvis eskortante aro da servistinoj sur?evaloj, senur?e veturantaj. Interalie li trovis, ke unu el la servistinoj aspektis aparte bela. Proksimi?inte al la kale?o, tra la tute malfermita kurteno li vidis tiom?arman fra?linon, kian li neniam vidis anta?e. Fang estis tute ravita ensor?ite kaj gvatsekvis la kale?on, jen anta?e jen malanta?e ameme rigardante dum kelkaj lioj. Subite la fra?lino alvokis sian servistinon al la kale?o kaj ordonis: "Mallevu por mi la kurtenon! De kie venas tiel a?daca frenezulo, kiu ?tele rigardadas tro ofte?" La servistino mallevis la kurtenon, kolere rigardante al Fang, ekparolis: "?u vi scias? Jen novedzino de la Sepa Princo de la Senmortula Urbo Lotuso, venanta por viziti parencojn en la patrina domo, sed ne la kampula virino, kiun vi povas libere rigardi!" Kaj ?i prenis de la sulko polvon, kiun ?i ?utis rekte kontra?Fang.
Li duone fermis siajn okulojn polvfrapite. Kiam li vi?is ilin kaj rigardis:malaperis kaj la kale?o kaj la ?evaloj. Kun surprizi?o kaj dubo Fang revenis kaj eksentis siajn okulojn malsanaj. Li petis kuraciston kontroli. Malferminte la palpebron oni trovis sur lia okulglobo malgrandan membranon. Post nokto la malsano fari?is pli serioza. Larmoj falis ne?esigeble. La membrano fari?is pli kaj pli granda, post tagoj jam same dika kiel monero. Sur lia dekstra okulo ekkreskis io spirala, kion nenia kuracilo povis forigi. Tio ?agrenis lin kaj li e? preferus morti. Fang multe pentis pri sia malbona konduto. Informi?inte pri onidiro, ke la sutro Lumo povis savi suferanton de malfeli?o, li havigis unu volumon al si kaj petis, ke oni instruu al li reciti la sutron. Komence li sentis tion senpaciencige teda, sed iom post iom, post longa ripetado, li retrovis en si trankvilon. ?u matene?u vespere dum?iu libera tempo, li okupis sin per la sutrorecitado sidante kun interfleksitaj kruroj kaj nombrante rozarion en sia mano. Tiel li persistis unu jaron kaj atingis la animstaton de kompleta trankvilo. Iun tagon li subite a?dis vo?on, tiom malla?tan kiel tiu de mu?o, el la maldekstra okulo: "Estas tro obskure ?i tie vere netolereble!" Kaj respondis vo?o en la dekstra okulo: "Lasu nin kune ekskursi por momenta refre?i?o," kaj li eksentis jukon en la du naztruoj, ver?ajne io elrampis forlasinte la naztruojn kaj revenis la?la sama vojo en okulojn nur post longa tempo. Li denove a?dis parolon en pupilo: "Ho, jam sufi?e longan tempon mi ne vizitis la ?ardenon: La orkideoj ?iuj velkis kaj mortis!"
?ar Fang tre ?atis orkideojn kaj plantis multajn orkideojn en la ?ardeno. Ordinare li mem akvumis ilin. Sed post sia blindi?o li ne plu zorgis tion dum longa tempo. Nun, a?dinte la parolon en sia pupilo, li demandis al sia edzino: "Kial vi lasis la orkideojn velkmorti en ?ardeno?" ?i demandis: "Kiel vi povus ekscii pri tio?" Fang respondis. La edzino iris al la ?ardeno kontroli kaj trovis, ke la orkideoj vere velkmortis. Amba?miregis kaj la edzino silente gvatis embuske en la?ambro. Jen! ?i ekvidis, ke el la naztruoj de Fang elflugis du hometoj, malpli grandaj ol fabgrajnoj, kiuj, rapidmovaj, unu post la alia, zumante forflugis tra la pordo kaj fine malaperis. Post momento, ili revenis kune flugante al la viza?o de Fang. Kaj kvaza? abelo a?formiko, reeniris al sia nesto. Tio okazis dum du a?tri tagojn.
Fang denove a?dis parolon en la maldekstra okulo: "Estas tre maloportune iri tra la tunelo. Prefere ni apertu por ni pordon!" Kaj la dekstra vo?o respondis: "Sed mia muro estas tro dika, malfacile trarompebla." "Lasu min provi," diris la maldekstra vo?o. "Se mi sukcesos, ni amba?kun?uu la saman trairejon." Kaj Fang eksentis, ke en la maldekstra okulo io gratis.
Post momento, aperturo estis farita kaj li ekvidis la meblojn en la ?ambro.?ojege Fang sciigis al sia edzino, kiu ekzamenis lian okulon kaj trovis malgrandan aperturon sur la membrano, tra kiu ?i povis vidi la nigran pupilon brilantan, tre similan al kajena pipro. La sekvantan matenon, la dika membrano tute malaperis. Post zorga observado la okulo vidi?is kun du pupiloj. Tamen la spiralo sur lia dekstra okulo ankora? restis sen?an?a. Tiam ili sciis, ke la du pupiloj kunlo?as en la sama okulo. Kvankam kun unu blinda okulo, tamen Fang povis vidi pli bone ol kun blindaj okuloj. De tiam li regis sin pli rigore kaj estis rigardata en sia hejmloko kiel bonvirta homo.
Komentarias la verkanto de la stranga?oj:
Vila?a sinjoro veturis kune kun siaj du amikoj. Dumvoje li vidis demalproksime ke anta?e iris juna virino rajdas sur azeno. Li ?erce recitis la verson: "Ho, bela virino!" Kaj vokante al la du amikoj, aldonis: "Ni pelu!" Ili?oje ridante galopis. Sed kiam ili kuratingis, li trovis ?in neniu alia ol sia propra bofilino. Honteme kaj desapontite li eksilentis. Tamen la du amikoj, ?ajnigante sin sensciaj pri tio, komentariis ?in per sufi?e mal?astaj vortoj. Kun granda honto la sinjoro balbutis: "Estas edzino de mia plej a?a filo!" Nur tiam la amikoj ?esigis sian ?ercon kun ka?itaj mokridoj. Estas ridinde ke flirtemulo ofte ka?zis al si mem malhonoron. Dume la blindigo ja estis rigora repago de la dioj. Ni ne povas scii, kiu dio estas la Princo de la Urbo Lotuso, ?u reaperanto de la Bodisatvo? Tamen la malgrandaj hometoj rompis aperturon. Kvankam la dioj estis severaj, ili ja ne malhavigis la?ancon, por ke la kulpinto korektu sian eraron.
